Zgodnie z wynikami wczorajszej sondy przeprowadzonej wśród facebookowiczów dzisiaj przedstawię szybki test popularnego niskobudżetowego piwa, które jest obecne na rynku od wielu lat, a od kilku kojarzone jest z jednym z dużych koncernów piwowarskich. Powodem sięgnięcia po to piwo jest nowa szata graficzna, a na niej obietnica nowej receptury. Zobaczmy zatem co z tego wyszło.

Bohaterem dzisiejszego wpisu jest piwo Wojak Jasny Pełny, od lat kojarzone z Kielcami i kieleckim, nieistniejącym już obecnie browarem Belgia, który kilka lat temu został kupiony przez Kompanię Piwowarską, a w 2009 roku zamknięty na amen. Po zamknięciu browaru w Kielcach, produkcja Wojaka została przeniesiona do innych browarów KP w Tychach, Poznaniu lub Białymstoku.

Jak już pisałem we wstępie, do zakupu piwa przekonała mnie zmieniona szata graficzna okraszona napisem „nowa receptura”. Zwykle wobec takich haseł zamieszczonych na piwach koncernowych przechodzę obojętnie, jednak tu już na pierwszy rzut oka można dostrzec, iż zmianie uległ poziom zawartości alkoholu z deklarowanych 6% do 5%. Hmm, trzeba przyznać, że to odważne posunięcie jeśli chodzi o piwo kryzysowe, niskokosztowe, niskobudżetowe, czy jak kto woli po prostu tanie. Wiemy przecież wszyscy doskonale, jakie jest główne zadanie i rola takich piw.

Wracając jeszcze na moment do samej szaty graficznej, można w niej zauważyć wyraźne nawiązanie do starej etykiety Wojaka z czasów „przedkompanijnych”, kiedy to browar Belgia był jeszcze w rękach PALM breveries NV. Samo logo natomiast przywołuje silne skojarzenie z Warką Jasną z konkurencyjnej Grupy Żywiec.

Już w trakcie pisania tej recenzji i po spróbowaniu nowego Wojaka, udało mi się przypadkiem spotkać w sklepie butelkę starej wersji, pomyślałem więc, że skoro stary Wojak przechodzi w stan spoczynku, warto byłoby się z nim pożegnać i wzbogacić wpis porównaniem tych dwóch receptur. Nowy Wojak ma niższą zawartość alkoholu, więc od niego zaczniemy. Dla łatwiejszego rozróżnienia dwóch wersji nazwijmy go kadetem.

Piwo: Wojak Jasny Pełny (Kadet)
Browar: Kompania Piwowarska (Białystok?)
Zawartość ekstraktu: ?
Zawartość alkoholou: 5,0% obj.
Skład: „zawiera słód jęczmienny”
Piwo jasne pasteryzowane

Kolor: Złoty z bardzo ładną iskrą, ale jak przyjrzeć się dokładnie, to widać drobne kłaczki. Trzeba jednak przyznać, że szkli się pięknie.

Piana: Wysoka i bujna, początkowo sprawia dobre wrażenie, ale po bardzo krótkiej chwili zaczyna się dziurawić i przypominać pianę z płynu do naczyń. Opada szybko, do bardzo cienkiej warstewki.

Zapach: Typowo koncernowy. Dominuje słód, w tle pobrzmiewa kukurydza i lekka ścierka. Ale i tak nie jest najgorzej. Generalnie jest słodko z nutą alkoholową.

Smak: Mniej więcej tego się spodziewałem. Smak słodowy, lekko wodnisty, z tyłu wyraźna nuta alkoholu, chmielu ani śladu. Nic więcej nie wymyślę.

Odczucie w ustach: Piwo jest dość lekkie, głęboko odfermentowane, raczej wytrawne. Wysycenie wysokie i grube. Mimo, że nalewałem po czesku, aby dwutlenek węgla nieco uleciał, to jednak po kilku większych łykach żołądek miałem nadmuchany. Orzeźwia nieźle, ale nie pozostawia po sobie żadnych wspomnień poza delikatnie ściągającą alkoholową goryczą i wzdętym brzuchem.

Opakowanie: Nowa szata znacznie lepsza od poprzedniej, mniej kojarzy się z piwem marketowym, ale od wizerunku taniego trzepaka nie ucieka. Piwo prawdopodobnie powstało w Białymstoku. Nowy, ładniejszy kapsel. Brak info o ekstrakcie, oczywiście brak składu, ale za to dużo haseł typu „nowa receptura”, „spróbuj, a docenisz”.

Podsumowanie: Cóż, ja nie doceniam. Może dlatego, że nigdy nie byłem w wojsku. Jednakże, przy ocenie tego piwa trzeba wziąć poprawkę na jeden ważny aspekt. W przedziale 1,50zł – 2zł rzadko można spotkać tak przyzwoite piwo.

Ocena: 

Jak widać powyżej, wyszło na to, że jest to piwo jednocześnie dobre i nie dobre, a wszystko zależy od punktu widzenia i siedzenia. Zobaczmy co na to odpowie stary weteran.

Piwo: Wojak Jasny Pełny (Weteran)
Browar: Kompania Piwowarska (Białystok?)
Zawartość ekstraktu: ?
Zawartość alkoholou: 6,0% obj.
Skład: „zawiera słód jęczmienny”
Piwo jasne pasteryzowane

Kolor: Również złoty, również z ładną iskrą i również z drobnymi kłaczkami widocznymi przy dokładniejszym spojrzeniu. Wydaje się nieco jaśniejszy, ale to może być wina dziennego światła (kadet był oceniany przy sztucznym). Można jednak z całą pewnością stwierdzić, że kolor, jeśli nie pozostał taki sam, to przynajmniej bardzo podobny.

Piana: Tu nie mam żadnych wątpliwości. Piana jest identyczna jak u poprzednika. Zachowuje się dokładnie tak samo.

Zapach: Również bardzo podobny, koncernowy, zdecydowanie słodowy. Tu jednak dla odmiany wyczuwam nutę metaliczną, której nie odnotowałem u poprzednika. Czuć również delikatne starcze utlenienie w postaci nuty miodowej. Przez całość przebija się alkohol i delikatny aceton.

Smak: Tu także niczego specjalnego nie wymyślę. Patrząc na opis smaku nowego Wojaka dodałbym tylko znacznie wyraźniejszy posmak kukurydziany, alkoholowo-drożdżowy „oddech” i cierpki alkoholowy finisz.

Odczucie w ustach: Lekkie, wytrawne, wodniste, alkoholowe, ściągające i cierpkie. Wysycenie wysokie.

Opakowanie: Zielona etykieta w stylu wojskowym, kojarzy się z piwami z niższej półki i słusznie. Kapsel czarny z białym napisem Wojak i trzema gwiazdkami. Brak info o ekstrakcie i składzie. Po kodzie wnioskuję, że piwo również pochodzi z Białegostoku.

Podsumowanie: Piwo nijakie, wodniste, cierpkie, alkoholowe i do bólu koncernowe. Jednak znowu trzeba zauważyć, że przy swojej cenie nie jest takie złe. W każdym razie za nadmierną alkoholowość i mocną cierpkość należy mu się pół punktu mniej, niż nowemu. Ale u mnie nie ma połówek…

Ocena: 

Może to kwestia dnia, ale chyba jednak coś z tą recepturą faktycznie pokombinowali. Nieznacznie, ale jednak. Smak Wojaka kojarzył mi się od dawna właśnie z taką mocną męczącą alkoholową cierpkością, której ponownie uświadczyłem u weterana. W nowej wersji tego nie ma, co jest ewidentnie na plus, tak samo jak obniżenie alkoholu o jeden stopień. Wciąż jest to piwo z najniższej półki, ale z braku laku lub w przypadku kryzysu finansowego da sobie radę lepiej, niż inne pozycje z tego przedziału cenowego. Nie polecam, ale też nie potępiam. Obie wersje przechodzą przez gardło bez większego bólu, choć ta nowa znacznie łagodniej.

Próbowaliście nowego Wojaka? Jak Wam smakował w porównaniu do starej wersji? 🙂