Drodzy Państwo, oto narodził nam się nowy piwny styl! Polski styl! No…może prawie polski. Imperialny Porter Bałtycki (w skrócie: Importer Bałtycki). W dobie rewolucji, warzenie porządnych piw to za mało. Rynek, choć młody i chłonny, rozwija się błyskawicznie, więc swoje wymagania ma, zatem trzeba robić więcej, mocniej i bardziej, cały czas zaskakując klientów i przesuwając granice piwnych stylów i wyobraźni. I oto właśnie teraz, na sam koniec roku, kiedy wielu zaczęło już zastanawiać się nad jego podsumowaniem, a nagrody za najlepsze piwa roku zostały już w głowach dawno przyznane, pojawia się nowe piwo. Piwo, które ma dwie drogi – albo zmiecie całą armię konkurencji i w cuglach zostanie piwem roku, albo wręcz przeciwnie – okaże się największym niewypałem. 

Na początek przyjrzyjmy się świetnej otoczce, która temu piwu towarzyszyła – długie utrzymywanie tajemnicy, skąpe, szczątkowe informacje, przedostające się powoli niektórymi kanałami, potem wreszcie oficjalna informacja, prezentacja etykiety i pięknego dedykowanego szkła, i wreszcie szokująca, wręcz oburzająca niektórych wiadomość o zmniejszeniu pojemności butelek do 0,33l, potem fala zarzutów dotyczących ceny,  podejrzenia o zdzierstwo, wyzysk, dymanie i tym podobne historie. Normalnie uśmiech politowania przez kilka dni nie schodził mi z twarzy. Nie ma o czym mówić.

Dzisiaj, w dniu premiery, twórcy Imperatora Bałtyckiego podali na swojej stronie świetną instrukcję obsługi piwa, wraz z całą ciekawą historią jego powstania. Myślę, że warto przytoczyć ten cytat w całości. (pisownia oryginalna – jak ktoś już czytał, to niech sobie przescrolluje na dół.):

PINTA Imperator Bałtycki 24,7° – Wskazówki Eksploatacyjne 

W ostatnim przedświątecznym tygodniu 2013 roku na rynku pojawi się PINTA Imperator Bałtycki 24,7o. Nowe piwo, to jak dotąd największe wyzwanie piwowarskie z jakim zmierzyliśmy się w trakcie naszej niespełna 3-letniej przygody.

Klasyczny Porter Bałtycki – ciemny, mocny lager to piwowarski skarb Polski. W najbardziej popularnej wersji – o ekstrakcie ok. 20*Plato – warzony jest z powodzeniem przez kilka polskich browarów. Jako PINTA doceniamy wartość Porteru Bałtyckiego ale po swojemu zrobiliśmy krok naprzód. Chcieliśmy zobaczyć, co jest dalej 

Dlaczego nie RIS ? Dlaczego nie Barley Wine ? Szczerze mówiąc, od obu wymienionych stylów bardziej cenimy sobie Portera Bałtyckiego. Poza tym, mamy możliwość fermentowania lagerów. Decyzja była prosta. W 2013 roku przyszedł czas na działanie.

Dodaliśmy Porterowi nieco ciała i jednocześnie – spodziewając się niezbyt głębokiego odfermentowania – zaplanowaliśmy intensywne chmielenie na goryczkę oraz na smak. Intensywne nachmielenie ma złagodzić zawartą w piwie pokaźną słodycz. Stąd w składzie duża dawka chmielu o wysokiej zawartości alfa-kwasów – amerykańskie odmiany Zeus oraz El Eldorado.

Również dla smaku chmieliliśmy odmianami amerykańskimi – głownie po to, aby przedrzeć się ze smakiem chmielu przez gęsty ekstrakt. Postanowiliśmy jednak nie przesadzić z “amerykańskością” – zbyt agresywny smak oraz aromat chmielu nie pasował nam do Porteru Bałtyckiego, nawet w wersji imperialnej. Tak jak zaplanowaliśmy – nasz Imperator Bałtycki to nie jest ciemna i mocna IPA, nie jest to tez klasyczny, tyle że mocniejszy Porter Bałtycki. Imperator to coś pomiędzy, to coś nowego.

Zadana do Imperatora dawka chmielu oznacza wartość IBU w gotowym piwie na poziomie 109. Bezwzględnie, to bardzo dużo. Ale owe 109 IBU ma w butelce konkurenta w postaci bardzo gęstego ekstraktu początkowego – 24,7°Plato, odfermentowanego niezbyt głęboko – zawartość alkoholu to 9,1% obj. W efekcie, według naszej opinii uzyskaliśmy najbardziej odpowiedni balans między słodyczą, goryczką i zawartością alkoholu. 

Pewne emocji wzbudza pojemność butelki – po raz pierwszy rozlaliśmy piwo do małych butelek o poj. 0,33 litra. Według nas, to najlepsza pojemność dla bardzo wyrazistych piw, takich jak Imperator. Prawdopodobnie w przyszłości będziemy do takich butelek rozlewać wszystkie piwa o ekstrakcie powyżej 20°Plato.

>>> Jak warzyliśmy Imperatora Bałtyckiego 24,7°

Przygotowania do warzenia piwa na skalę komercyjną w ramach PINTY poprzedzone były warkami testowymi. Jedną z najważniejszych był Porter Imperialny Walny, uwarzony w 2011 roku przez Ziemka Fałata i Jacka Michnę. 45 butelek ciemnego lagera – 25°Plato i 110 IBU – zostało rozdane uczestnikom Walnego Zjazdu Polskiego Stowarzyszenia Piwowarów Domowych zima 2012 roku. Tamten Porter Imperialny Walny stal się podstawą do warzenia Imperialnego Porteru przez PINTĘ.

Warzenie w browarze w Zawierciu odbyło się w nocy z 22 na 23 października. Kadź zacierna przyjęła absolutnie maksymalną ilość słodów, konieczne stało się wręcz dodatkowe wspomaganie mieszadła. Filtracja trwała długo, ale stabilnie  Odpowiedni ekstrakt uzyskaliśmy przez dłuższe niż zwykle gotowanie (odparowywanie). Korektę ekstraktu brzeczki nastawnej wykonaliśmy z użyciem ekstraktu słodowego oraz cukru (surowce standardowo używane do warzenia Porteru Bałtyckiego). W przypadku Imperatora ekstrakt słodowy i cukier stanowią poniżej 5% “zasypu”. Dlaczego akurat 24,7°Plato ? To górna kreska obowiązkowego legalizowanego areometru, jaki udało nam się zdobyć specjalne na to warzenie.

Pewne problemy spotkały nas podczas chłodzenia brzeczki na wymienniku ciepła – bardzo duża ilość chmielu hamowała przepływ gęstej brzeczki przez wąskie rurki wymiennika. Trochę więcej chmielu i mogliśmy mieć kompletny paraliż chłodzenia. Ale nie mieliśmy 

Fermentacja z użyciem dużej ilości drożdży Fermentis W 34/70 szła dość gładko, aż nagle zatrzymała się w okolicach 10°Plato. Sytuację uratowaliśmy świeżutką gęstwą drożdży W 34/70 która akurat mieliśmy pod ręką po zakończeniu fermentacji PINTY Jak w Dym. Zahartowane drożdże na nowo wznowiły fermentacje Imperatora.

>>> Przechowywanie Imperatora

Piwo jest pasteryzowane i niefiltrowane. Oficjalnie termin przydatności wynosi 12 miesięcy, ale spodziewamy się, że Imperator będzie nadawał się do przyjemnej degustacji znacznie dłużej. Przykład innych, nawet słabszych (ekstrakt) polskich Porterów Bałtyckich pokazuje, że piwa w tym stylu nie psują się przez kilka lat przechowywania.

Jeśli chcecie przechować Imperatora latami, zalakujcie kapsel lakiem i schowajcie butelkę do możliwie chłodnego i zaciemnionego pomieszczenia.

>>> Jak serwować Imperatora Bałtyckiego 24,7°

Polecamy spożywanie Porteru ze szklanki z cienkiego szkła o poj. 0,33 litra – najlepsza będzie ta dedykowana naszemu Imperatorowi, ale równe dobrze sprawdzi się sniffer (niski kielich z cienkiego szkła na nóżce)

>>> Temperatura serwowania ?

Zalecamy temp. 13-14°C. Tak gęste piwo właśnie w wyższej temperaturze odsłoni całą złożoność. Imperator Bałtycki nie służy orzeźwieniu, to ma być posiłek w płynie – wzmacniający i rozgrzewający:-)

>>> Łączenie z jedzeniem

Imperator Bałtycki jest na tyle esencjonalny i wyrazisty, że sam w sobie stanowi potrawę. Jeśli już łączyć go z jedzeniem, to raczej w trakcie deseru – ze świeżą gruszką, sorbetem truskawkowym oraz możliwie gorzką czekoladą.

>>> Skład Imperatora

Skład: słody Weyermann® monachijski typ I, pilzneński, jęczmienny diastatyczny, wiedeński, Caramunich® Typ III, Caraaroma®, Carafa® Special Typ I; ekstrakt słodowy; cukier; chmiele (USA): Amarillo®, Ahtanum®, Centennial, El Dorado®, Mosaic™, Zeus; drożdże Saflager W 34/70.

>>> Parametry PINTA Imperator Bałtycki 24,7°

Ekstrakt: 24,7 % wag.
Alkohol: 9,1% obj.
Wartość IBU: 109

>>> Premiera i dostępność Imperatora

Piwo rozlaliśmy wyłącznie do butelek. Przygotowaliśmy w sumie 7380 butelek. Większość została już wysłana do pubów, sklepów i hurtowni. W sprzedaży pojawi się najbliższych dniach. 

Oficjalna, aczkolwiek bardzo kameralna premiera odbędzie się w piątek nad Bałtykiem 

Na zdrowie ! 

Tak proszę Państwa powinno się pisać o piwie. Wtedy klient wie o co chodzi i z czym ma do czynienia, a i taki bloger ma mniej roboty, bo wszystkie informacje ma podane na tacy i dzięki temu może już spokojnie przejść prosto do opisania swoich wrażeń z pierwszego spotkania z Imperatorem Bałtyckim.

Opakowanie, jak wspomniałem, to butelka 0,33l, etykieta bardzo ładna, w przeciwieństwie do innych PINT metalizowana, z bardzo bogatymi, wyczerpującymi informacjami na temat piwa. Według mnie jest to wzór do naśladowania dla innych browarów rzemieślniczych. (choć moja wredna blogerska natura nie odmówi sobie zadania  pytania: Co to jest takiego ten ekstrakt sodowy?;) )

Piwo nalewa się z przepiękną, potężną, gęstą, wspaniale oblepiającą szkło pianą. Jest naprawdę niesamowicie kremowa i bardzo trwała. Kolor piwa to ciemny brąz z rubinowymi prześwitami, jest mocno opalizujące.

Aromat to czekolada gorzka, kakao, kawa, czekolada mleczna i amerykańskie chmiele – cytrusy, żywica, choinka (ktoś się czepiał, że to piwo nie jest świąteczne 🙂 ). Bardzo dobrze skomponowany, nic się niepotrzebnie nie wybija, nic nie dominuje. Alkoholu ani śladu, pomimo młodego wieku piwa.

W odczuciu niesamowita gęstość, ogromna pełnia, w smaku potężna podbudowa słodowa, czekolada, karmel, trochę kawy, ale też sporo chmielowości, która tworzy taki swoisty słodko-kwaśny efekt, bardzo ciekawie współgrający z treściwym ciałem. Goryczka na finiszu spora, ale nie taka jakiej można by spodziewać się po 109 IBU. Jest bardzo dobrze skontrowana potężną słodyczą, dzięki czemu piwo jest dobrze zbalansowane. W posmaku bardzo wyraźne nuty mlecznej czekolady i amerykańców, czyli kwiatowość, żywiczność i owoce. Alkoholu, pomimo młodego wieku piwa, nie czuć, mało tego, piwo jest niezwykle pijalne jak na taką moc i tęgość, znika całkiem szybko, przy czym też solidnie uderza do głowy. Daje to niezły odpór malkontentom narzekającym na mały rozmiar butelki. Mi ta pojemność się od początku podobała, i choć chętnie napiłbym się jeszcze, to swoje zdanie podtrzymuję. 0,33l na jedno posiedzenie jest ilością wystarczającą.

Na szczęście, tak jak podejrzewałem, nie sprawdziły się też zawodzenia i prognozy wysokiej ceny. No bo jeśli 8zł za 0,33l takiego piwa to dla kogoś zbrodnia w biały dzień, to przykro mi, ale niech lepiej przestanie się bawić w smakosza piwa. W porównaniu do jankeskich RISów i tym podobnych, to po prostu bajka i darmocha, a wrażenia porównywalne, o ile nie większe. Dla mnie jednak prawdziwą bajką byłoby wprowadzenie tego piwa do stałej sprzedaży, abym mógł je kupić zawsze wtedy, gdy mam na to ochotę, czyli często.

Ale, skoro wiem, że przynajmniej w najbliższym czasie nie ma na to szans, to zaopatrzę się w spory zapasik, co i Wam szczerze polecam! Tylko trzeba się pospieszyć. A potem wręcz przeciwnie: leżakować, leżakować i leżakować!

Hmmm. Piwo roku?